معنی فارسی cassation

B2 /kæˈseɪʃən/

باخلاف به معنی لغو یا باطل کردن یک حکم یا تصمیم قانونی است.

The annulment or cancellation of a law or order, especially in a legal context.

noun

معنی(noun):

The abrogation of a law by a higher authority; annulment.

example

معنی(example):

دادگاه حکم قبلی را باطل کرد.

مثال:

The court issued a cassation of the previous ruling.

معنی(example):

باخلاف، در اصطلاحات قانونی به معنای ابطال است.

مثال:

Cassation is the process of annulment in legal terms.

معنی فارسی کلمه cassation

باخلاف به معنی لغو یا باطل کردن یک حکم یا تصمیم قانونی است.