معنی فارسی cassette

B1 /kæˈsɛt/

کاست، یک وسیله ذخیره‌سازی آنالوگی است که برای ضبط و پخش صدا به کار می‌رود و معمولاً از نوار مغناطیسی ساخته شده است.

A medium used for recording and playing audio, typically consisting of magnetic tape housed in a plastic casing.

noun
معنی(noun):

A small flat case containing magnetic tape on two reels, used to record and play back audio and video material.

معنی(noun):

Any similar small cartridge, such as for a computer disk or cassette air conditioner

معنی(noun):

A lightproof container for photographic film.

معنی(noun):

A modular DNA sequence encoding one or more genes for a single biochemical function.

معنی(noun):

A set of sprockets mounted onto a splined shaft on the freehub.

معنی(noun):

A saggar (ceramic container used in a kiln)

example
معنی(example):

او آهنگ موردعلاقه‌اش را از یک کاست قدیمی پخش کرد.

مثال:

She played her favorite song from an old cassette.

معنی(example):

پخش‌کننده‌های کاست در فناوری مدرن به طور فزاینده‌ای نادر می‌شوند.

مثال:

Cassette players are becoming rare in modern technology.

معنی فارسی کلمه cassette

: معنی cassette به فارسی

کاست، یک وسیله ذخیره‌سازی آنالوگی است که برای ضبط و پخش صدا به کار می‌رود و معمولاً از نوار مغناطیسی ساخته شده است.