معنی فارسی casuistry
C1 /ˈkæzjuɪstɹi/کاسویستری به یک روش منطقی و تحلیل اخلاقی در موقعیت‌های خاص اطلاق می‌شود.
A method of case analysis, especially in ethics, focusing on the details of specific cases.
- noun
noun
معنی(noun):
The process of answering practical questions via interpretation of rules, or of cases that illustrate such rules, especially in ethics; case-based reasoning.
معنی(noun):
A specious argument designed to defend an action or feeling.
example
معنی(example):
کاسویستری می‌تواند برای تحلیل معضلات اخلاقی استفاده شود.
مثال:
Casuistry can be used to analyze moral dilemmas.
معنی(example):
استاد اصول کاسویستری را در اخلاق توضیح داد.
مثال:
The professor explained the principles of casuistry in ethics.
معنی فارسی کلمه casuistry
:
کاسویستری به یک روش منطقی و تحلیل اخلاقی در موقعیت‌های خاص اطلاق می‌شود.
