معنی فارسی ceil
A1 /siːl/قسمت بالایی یک اتاق که فضای داخلی را پوشش میدهد.
The upper interior surface of a room.
- verb
verb
معنی(verb):
To line or finish (a surface, such as a wall), with plaster, stucco, thin boards, or similar.
معنی(verb):
To set a higher bound.
example
معنی(example):
سقف اتاق رنگی روشن داشت.
مثال:
The ceiling in the room was painted a bright color.
معنی(example):
آنها تصمیم گرفتند سقف جدیدی در آشپزخانه نصب کنند تا ظاهر را بهروز کنند.
مثال:
They decided to install a new ceiling in the kitchen to update the look.
معنی فارسی کلمه ceil
:
قسمت بالایی یک اتاق که فضای داخلی را پوشش میدهد.
