معنی فارسی cello
B1 /ˈtʃɛloʊ/چللو، سازی است با چهار رشته که به طور معمول در موسیقی کلاسیک استفاده می‌شود.
A cello is a wooden string instrument with a deep sound, played especially in orchestras.
- noun
noun
معنی(noun):
A large stringed instrument of the violin family with four strings, tuned from lowest to highest C-G-D-A, and played with a bow, also possessing an endpin to support the instrument's weight.
example
معنی(example):
چللو یک ساز زهی است که با یک آرشه نواخته می‌شود.
مثال:
The cello is a string instrument that is played with a bow.
معنی(example):
او در ارکستر به طرز زیبایی چللو می‌نوازد.
مثال:
She plays the cello beautifully in the orchestra.
معنی فارسی کلمه cello
:
چللو، سازی است با چهار رشته که به طور معمول در موسیقی کلاسیک استفاده می‌شود.
