معنی فارسی citing
B2 /ˈsaɪtɪŋ/استناد کردن، ذکر کردن منبع یا مدرک جدید که برای استدلال استفاده می‌شود.
Referring to a source or new evidence in support of an argument.
- verb
- noun
verb
معنی(verb):
To quote; to repeat, as a passage from a book, or the words of another.
معنی(verb):
To list the source(s) from which one took information, words or literary or verbal context.
معنی(verb):
To summon officially or authoritatively to appear in court.
noun
معنی(noun):
Citation.
example
معنی(example):
استناد به کارشناسان می‌تواند استدلال شما را تقویت کند.
مثال:
Citing experts can strengthen your argument.
معنی(example):
او در مقاله‌اش شواهد جدیدی را استناد می‌کند.
مثال:
He is citing new evidence in his article.
معنی فارسی کلمه citing
:
استناد کردن، ذکر کردن منبع یا مدرک جدید که برای استدلال استفاده می‌شود.
