معنی فارسی clanging
B1صدای مداوم و بلندی که به طور معمول از برخورد وسایل فلزی تولید می‌شود.
The action or sound of metal striking against metal, often producing a strong, resonant noise.
- verb
- noun
verb
معنی(verb):
To strike (objects) together so as to produce a clang.
معنی(verb):
To give out a clang; to resound.
noun
معنی(noun):
A noise that clangs.
معنی(noun):
A mode of speech (or writing) characterized by compulsive association of words based upon sound rather than meaning.
example
معنی(example):
صدای زنگ زدن ظروف مرا بیدار کرد.
مثال:
The clanging of the pots woke me up.
معنی(example):
می‌توانستم صدای زنگ‌های کلیسا را از دور بشنوم.
مثال:
I could hear the clanging of church bells in the distance.
معنی فارسی کلمه clanging
:
صدای مداوم و بلندی که به طور معمول از برخورد وسایل فلزی تولید می‌شود.
