معنی فارسی climax
B2 /ˈklaɪmæks/نقطه اوج در یک داستان یا رویداد، جایی که تنش بیشترین است و معمولاً نتیجه‌گیری یا تغییر مهمی در پی دارد.
The most intense, exciting, or important point of something, especially a story or event.
- noun
- verb
(originally rhetorical) A rhetorical device in which a series is arranged in ascending order.
An instance of such an ascending series.
The culmination of a narrative's rising action, the turning point.
(now commonly) A culmination or acme: the last term in an ascending series, particularly:
To reach or bring to a climax.
To orgasm; to reach orgasm.
اوج داستان زمانی است که قهرمان در نهایت با شرور روبرو می‌شود.
The climax of the story is when the hero finally faces the villain.
اوج این رویداد با یک نمایش آتش بازی خیره کننده مشخص شد.
The climax of the event was marked by a spectacular fireworks display.
معنی فارسی کلمه climax
:
نقطه اوج در یک داستان یا رویداد، جایی که تنش بیشترین است و معمولاً نتیجه‌گیری یا تغییر مهمی در پی دارد.
