معنی فارسی compel
B2 /kəmˈpɛl/وادار کردن، به معنی مجبور کردن فردی به انجام کار خاصی.
To force or drive someone to do something.
- verb
verb
معنی(verb):
To drive together, round up
معنی(verb):
To overpower; to subdue.
معنی(verb):
To force, constrain or coerce.
مثال:
Logic compels the wise, while fools feel compelled by emotions.
معنی(verb):
To exact, extort, (make) produce by force.
معنی(verb):
To force to yield; to overpower; to subjugate.
معنی(verb):
To gather or unite in a crowd or company.
معنی(verb):
To call forth; to summon.
example
معنی(example):
شواهد، هیئت منصفه را وادار به تصمیم‌گیری خواهد کرد.
مثال:
The evidence will compel the jury to make a decision.
معنی(example):
او احساس می‌کرد که باید به نیازمندان کمک کند.
مثال:
She felt compelled to help the needy.
معنی فارسی کلمه compel
:
وادار کردن، به معنی مجبور کردن فردی به انجام کار خاصی.
