معنی فارسی complacence

B2 /kəmˈpleɪsəns/

حالت رضایت یا آرامش به خاطر موفقیت یا وضعیت کنونی، معمولاً بدون احساس نگرانی در مورد مشکلات آینده.

A feeling of quiet pleasure or security, often while unaware of some potential danger.

noun

معنی(noun):

Being complacent; a feeling of contentment or satisfaction; complacency.

معنی(noun):

Pleasure, delight.

معنی(noun):

Complaisance; a willingness to comply with others' wishes.

example

معنی(example):

خود راضی بودن او به سقوطش منجر شد.

مثال:

His complacence led to his downfall.

معنی(example):

او در برابر انتقاد خود را راضی نشان داد.

مثال:

She showed complacence in the face of criticism.

معنی فارسی کلمه complacence

حالت رضایت یا آرامش به خاطر موفقیت یا وضعیت کنونی، معمولاً بدون احساس نگرانی در مورد مشکلات آینده.