معنی فارسی complexion
B1 /kəmˈplɛkʃən/رنگ و بافت پوست در صورت را پوست می‌گویند.
The natural color, texture, and appearance of the skin, especially on the face.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
The combination of humours making up one's physiological "temperament", being either hot or cold, and moist or dry.
معنی(noun):
The quality, colour, or appearance of the skin on the face.
مثال:
a rugged complexion; a sunburnt complexion
معنی(noun):
The outward appearance of something.
معنی(noun):
Outlook, attitude, or point of view.
معنی(noun):
(loanword, especially in scientific works translated from German) An arrangement.
verb
معنی(verb):
To give a colour to.
example
معنی(example):
پوست او روشن و صاف است.
مثال:
Her complexion is fair and smooth.
معنی(example):
یک رژیم غذایی مناسب می‌تواند به طرز قابل توجهی پوست شما را بهبود بخشد.
مثال:
A good diet can improve your complexion significantly.
معنی فارسی کلمه complexion
:
رنگ و بافت پوست در صورت را پوست می‌گویند.
