معنی فارسی condemnation
B2 /ˌkɑndəmˈneɪʃən/محکومیت به معنی اعلام نارضایتی یا تقبیح یک عمل یا تصمیم است.
The expression of strong disapproval; a statement of condemnation.
- noun
noun
معنی(noun):
The act of condemning or pronouncing to be wrong
معنی(noun):
The act of judicially condemning, or adjudging guilty, unfit for use, or forfeited; the act of dooming to punishment or forfeiture.
معنی(noun):
The state of being condemned.
معنی(noun):
The ground or reason of condemning.
معنی(noun):
The process by which a public entity exercises its powers of eminent domain.
example
معنی(example):
این تصمیم منجر به محکومیت گسترده‌ای از سوی عموم مردم شد.
مثال:
The decision led to widespread condemnation from the public.
معنی(example):
عملکرد او باعث محکومیت شدید از سوی منتقدان شد.
مثال:
His actions brought about fierce condemnation from critics.
معنی فارسی کلمه condemnation
:
محکومیت به معنی اعلام نارضایتی یا تقبیح یک عمل یا تصمیم است.
