معنی فارسی coronation
B2 /ˌkɔɹəˈneɪʃən/تاج‌گذاری، مراسم رسمی و مذهبی که در آن یک پادشاه یا ملکه به مقام خود منصوب می‌شود.
The act of crowning a sovereign or a ceremonial event marking the elevation of a ruler.
- noun
noun
معنی(noun):
The act or solemnity of crowning a sovereign; the act of investing a prince with the insignia of royalty, on his succeeding to the sovereignty.
معنی(noun):
A success in the face of little or no opposition.
example
معنی(example):
تاج‌گذاری پادشاه یک مراسم بزرگ بود.
مثال:
The coronation of the king was a grand ceremony.
معنی(example):
بسیاری از مردم به تاج‌گذاری آمدند تا شاهد این رویداد تاریخی باشند.
مثال:
Many people attended the coronation to witness the historic event.
معنی فارسی کلمه coronation
:
تاج‌گذاری، مراسم رسمی و مذهبی که در آن یک پادشاه یا ملکه به مقام خود منصوب می‌شود.
