معنی فارسی correlative
B2همبستگی به معنای ارتباط یا پیوند میان دو عنصر در جمله، به ویژه در حروف ربط.
Relating to or serving as a complement to a conjunction in a grammatical context.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
Either of two correlative things.
معنی(noun):
(grammar) A pro-form; a non-personal pronominal, proadjectival, or proadverbial form
adjective
معنی(adjective):
Mutually related; corresponding.
example
معنی(example):
حروف ربط همبستگی به صورت جفت استفاده می‌شوند.
مثال:
Correlative conjunctions are used in pairs.
معنی(example):
او نه تنها باهوش است، بلکه سخت‌کوش نیز هست و او را به یک دانش‌آموز همبسته تبدیل می‌کند.
مثال:
He is not only smart, but also hardworking, making him a correlative student.
معنی فارسی کلمه correlative
:
همبستگی به معنای ارتباط یا پیوند میان دو عنصر در جمله، به ویژه در حروف ربط.
