معنی فارسی daytime
A2 /ˈdeɪtaɪm/زمانی که خورشید در آسمان است و روز روشن است.
The period of time between sunrise and sunset when there is natural light.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
The time of daylight; the time between sunrise and sunset.
adjective
معنی(adjective):
Pertaining to daytime; appropriate to the day.
معنی(adjective):
Happening during the day.
مثال:
daytime television
example
معنی(example):
در طول روز، خورشید معمولاً در حال درخشش است.
مثال:
During the daytime, the sun is usually shining.
معنی(example):
من ترجیح می‌دهم پروژه‌هایم را در طول روز انجام دهم، زمانی که هوشیارترم.
مثال:
I prefer to work on my projects during the daytime when I am more alert.
معنی فارسی کلمه daytime
:
زمانی که خورشید در آسمان است و روز روشن است.
