معنی فارسی debauchee
B2 /dɪbɔːˈtʃi/دبوشه، شخصی که به زندگی پر از افراط، خصوصاً در لذت‌های جسدی و خوش‌گذرانی معروف است.
A person who engages in excessive indulgence, especially in sensual pleasures and extravagance.
- noun
noun
معنی(noun):
Somebody who is debauched; somebody who is dissolute and acts without moral restraint.
معنی(noun):
A person addicted to excessive indulgence in sensual pleasures.
example
معنی(example):
دبوشه‌ای زندگی‌ای پر از افراط و لذت را سپری می‌کرد.
مثال:
The debauchee lived a life filled with excess and indulgence.
معنی(example):
او به عنوان یک دبوشه‌ای شناخته می‌شد و اغلب در مهمانی‌ها و جشن‌های لوکس دیده می‌شد.
مثال:
She was known as a debauchee, often seen at lavish parties and gala events.
معنی فارسی کلمه debauchee
:
دبوشه، شخصی که به زندگی پر از افراط، خصوصاً در لذت‌های جسدی و خوش‌گذرانی معروف است.
