معنی فارسی decadence

B2 /ˈdɛkədəns/

افول، وضعیتی که در آن یک جامعه یا فرهنگ به زوال یا انحطاط می‌رسد، معمولاً به دلیل منطق ذاتی یا افراط در لذت.

The condition of decline or decay in morals, culture, or social order, typically characterized by excessive indulgence or extravagance.

noun

معنی(noun):

A state of moral or artistic decline or deterioration; decay

example

معنی(example):

هنر آن دوره با افول و افراط مشخص می‌شود.

مثال:

The art from that period is characterized by decadence and excess.

معنی(example):

افول را می‌توان در سبک زندگی مرفه‌های ثروتمند مشاهده کرد.

مثال:

Decadence can be seen in the lavish lifestyles of the wealthy.

معنی فارسی کلمه decadence

افول، وضعیتی که در آن یک جامعه یا فرهنگ به زوال یا انحطاط می‌رسد، معمولاً به دلیل منطق ذاتی یا افراط در لذت.