معنی فارسی decibels
A2واحد اندازهگیری شدت صدا در سیستم اندازهگیری صوتی.
A unit used to measure the intensity of sound, often abbreviated as dB.
- noun
noun
معنی(noun):
A common measure of sound intensity ratio that is one tenth of a bel on the logarithmic intensity scale. It is defined as dB = 10 log10(P1 / P2), where P1 and P2 are the relative powers of the sound.
example
معنی(example):
صدای این صدا در 80 دسیبل اندازهگیری شد.
مثال:
The sound was measured at 80 decibels.
معنی(example):
دسیبلها برای اندازهگیری شدت صدا استفاده میشوند.
مثال:
Decibels are used to measure sound intensity.
معنی فارسی کلمه decibels
:
واحد اندازهگیری شدت صدا در سیستم اندازهگیری صوتی.
