معنی فارسی denunciation
B2 /dɪˌnʊnsiˈeɪʃən/محکومیت، عمل فاش کردن یا انتقاد علنی از کسی یا چیزی به عنوان نادرست یا غیرقانونی.
The public condemnation or denunciation of something viewed as wrong or illegal.
- noun
noun
معنی(noun):
Proclamation; announcement; a publishing.
معنی(noun):
The act of denouncing; public menace or accusation; the act of inveighing against, stigmatizing, or publicly arraigning; arraignment.
معنی(noun):
That by which anything is denounced; threat of evil; public menace or accusation; arraignment.
example
معنی(example):
او به خاطر نظرات بحث‌انگیز خود با محکومیت مواجه شد.
مثال:
He faced denunciation for his controversial views.
معنی(example):
محکومیت این گروه از سیاست، توجه عمومی را جلب کرد.
مثال:
The group's denunciation of the policy drew public attention.
معنی فارسی کلمه denunciation
:
محکومیت، عمل فاش کردن یا انتقاد علنی از کسی یا چیزی به عنوان نادرست یا غیرقانونی.
