معنی فارسی desuetude
C1 /dəˈsuːəˌtuːd/بی‌استفاده، حالتی است که چیزی دیگر به کار نمی‌رود یا رایج نیست.
The state of being no longer used or practiced.
- noun
noun
معنی(noun):
Disuse, obsolescence (for example, the state of a custom that is no longer observed nor practised).
example
معنی(example):
این قانون به حالت بی‌استفاده درآمد و دیگر اجرا نشد.
مثال:
The law fell into desuetude and was no longer enforced.
معنی(example):
بسیاری از کلمات می‌توانند با گذشت زمان بی‌استفاده شوند.
مثال:
Many words can fall into desuetude over time.
معنی فارسی کلمه desuetude
:
بی‌استفاده، حالتی است که چیزی دیگر به کار نمی‌رود یا رایج نیست.
