معنی فارسی diacritic
B1 /daɪəˈkɹɪtɪk/دیاکریتیک، نشانه‌ای بر روی یک حرف که اصلاحاتی در تلفظ یا معنای آن حرف ایجاد می‌کند.
A sign added to a letter to alter its pronunciation or distinguish it from similar letters.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
A special mark added to a letter to indicate a different pronunciation, stress, tone, or meaning.
adjective
معنی(adjective):
Distinguishing
معنی(adjective):
Denoting a distinguishing mark applied to a letter or character.
example
معنی(example):
دیاکریتیک علامتی است که به یک حرف اضافه می‌شود تا تلفظ خاصی را نشان دهد.
مثال:
A diacritic is a mark added to a letter to indicate a special pronunciation.
معنی(example):
در زبان اسپانیایی، تیلدا یک دیاکریتیک است که صدای حرف 'n' را تغییر می‌دهد.
مثال:
In Spanish, the tilde is a diacritic that changes the sound of the letter 'n'.
معنی فارسی کلمه diacritic
:
دیاکریتیک، نشانه‌ای بر روی یک حرف که اصلاحاتی در تلفظ یا معنای آن حرف ایجاد می‌کند.
