معنی فارسی diapason

B2 /daɪəˈpeɪsən/

در موسیقی به دامنه نت‌های موسیقی اشاره دارد که می‌تواند به ساز یا آواز مربوط باشد.

The term referring to the range or scope of musical notes or tones.

noun

معنی(noun):

The musical octave.

معنی(noun):

(by extension) The range or scope of something, especially of notes in a scale, or of a particular musical instrument.

معنی(noun):

A tonal grouping of the flue pipes of a pipe organ.

example

معنی(example):

موسیقیدان ساز را به یک دیاپازون استاندارد تنظیم کرد.

مثال:

The musician tuned the instrument to a standard diapason.

معنی(example):

دیاپازون به دامنه نت‌ها در موسیقی اشاره دارد.

مثال:

Diapason refers to the range of pitches in music.

معنی فارسی کلمه diapason

در موسیقی به دامنه نت‌های موسیقی اشاره دارد که می‌تواند به ساز یا آواز مربوط باشد.