معنی فارسی diaphone
B1دیافون، ساز صوتی است که با استفاده از پیستون‌ها صدا تولید می‌کند و به طور ویژه در سیگنال‌دهی و هشدارها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
A musical instrument that produces sound through the vibration of air in a tube.
- noun
noun
معنی(noun):
A kind of organ pipe.
معنی(noun):
A sound signal which produces sound by means of a slotted piston moved back and forth by compressed air.
example
معنی(example):
دیافون نوعی ساز موسیقی است که برای تولید صداهای منحصر به فرد استفاده می‌شود.
مثال:
The diaphone is a type of musical instrument used to create unique sounds.
معنی(example):
او در جشنواره موسیقی دیافون نواخت و تماشاگران را مجذوب کرد.
مثال:
He played the diaphone at the music festival, fascinating the audience.
معنی فارسی کلمه diaphone
:
دیافون، ساز صوتی است که با استفاده از پیستون‌ها صدا تولید می‌کند و به طور ویژه در سیگنال‌دهی و هشدارها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
