معنی فارسی diffident
B1 /ˈdɪfɪdənt/خجالتی به معنای نبود اعتماد به نفس و تردید در ابراز افکار و احساسات است.
Shy or lacking in self-confidence.
- adjective
adjective
معنی(adjective):
Lacking confidence in others; distrustful.
معنی(adjective):
Lacking self-confidence; timid; modest
example
معنی(example):
او یک سخنران خجالتی است که معمولاً قبل از بیان نظراتش تردید می‌کند.
مثال:
She is a diffident speaker, often hesitating before sharing her ideas.
معنی(example):
طبیعت خجالتی او باعث شد که از شرکت در مکالمه اکراه داشته باشد.
مثال:
His diffident nature made him reluctant to join the conversation.
معنی فارسی کلمه diffident
:
خجالتی به معنای نبود اعتماد به نفس و تردید در ابراز افکار و احساسات است.
