معنی فارسی ding

B1 /dɪŋ/

دینگ، صدای بلندی است که معمولاً از زنگ یا دستگاهی که صدا تولید می‌کند ناشی می‌شود.

A short, sharp sound, like that made by a bell or timer.

noun
معنی(noun):

Very minor damage, a small dent or chip.

معنی(noun):

A rejection.

مثال:

I just got my first ding letter.

verb
معنی(verb):

To hit or strike.

معنی(verb):

To dash; to throw violently.

معنی(verb):

To inflict minor damage upon, especially by hitting or striking.

معنی(verb):

To fire or reject.

مثال:

His top school dinged him last week.

معنی(verb):

To deduct, as points, from another, in the manner of a penalty; to penalize.

مثال:

My bank dinged me three bucks for using their competitor's ATM.

معنی(verb):

To mishit (a golf ball).

example
معنی(example):

زمانی که تایمر خاموش شد، صدای 'دینگ' را شنیدم.

مثال:

I heard a ding when the timer went off.

معنی(example):

زنگ وقتی وارد شدم یک 'دینگ' شاداب زد.

مثال:

The bell gave a cheerful ding when I entered.

معنی فارسی کلمه ding

: معنی ding به فارسی

دینگ، صدای بلندی است که معمولاً از زنگ یا دستگاهی که صدا تولید می‌کند ناشی می‌شود.