معنی فارسی dint
B1 /dɪnt/فرورفتگی، نشانه یا علامت ریختگی که در نتیجه فشار به یک سطح ایجاد می‌شود.
A mark or depression made in a surface by pressure.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A blow, stroke, especially dealt in a fight.
معنی(noun):
Force, power; especially in by dint of.
معنی(noun):
The mark left by a blow; an indentation or impression made by violence; a dent.
verb
معنی(verb):
To dent.
example
معنی(example):
او با چکش یک فرورفتگی در فلز ایجاد کرد.
مثال:
She made a dint in the metal with a hammer.
معنی(example):
بدنه اتومبیل به دلیل تصادف دارای فرورفتگی بود.
مثال:
The car's body had a dint from the accident.
معنی فارسی کلمه dint
:
فرورفتگی، نشانه یا علامت ریختگی که در نتیجه فشار به یک سطح ایجاد می‌شود.
