معنی فارسی dipole
B2 /ˈdaɪˌpoʊl/دیپول، مجموعه‌ای از دو بار برابر و مخالف که با فاصله‌ای مشخص جدا شده‌اند.
A pair of equal and oppositely charged electrical charges or magnetic poles, separated by distance.
- noun
noun
معنی(noun):
Any object (such as a magnet, polar molecule or antenna) that is oppositely charged at two points (or poles)
معنی(noun):
Any molecule or radical that has delocalised positive and negative charges
معنی(noun):
A dipole antenna
example
معنی(example):
یک دیپول شامل دو بار برابر و مخالف است که با فاصله‌ای جدا شده‌اند.
مثال:
A dipole consists of two equal and opposite charges separated by a distance.
معنی(example):
مومنت دیپول قدرت دیپول را اندازه‌گیری می‌کند.
مثال:
The dipole moment measures the strength of the dipole.
معنی فارسی کلمه dipole
:
دیپول، مجموعه‌ای از دو بار برابر و مخالف که با فاصله‌ای مشخص جدا شده‌اند.
