معنی فارسی dis
B2 /dɪs/به معنای تحقیر کردن یا بی‌احترامی به کسی.
To show disrespect or contempt for someone.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
An insult or put-down; an expression of disrespect.
معنی(noun):
Dissertation.
معنی(noun):
An Algerian reedy grass used for cordage.
verb
معنی(verb):
To put (someone) down, or show disrespect by the use of insulting language or dismissive behaviour.
example
معنی(example):
آنها اغلب از این کلمه برای اشاره به کسی به طور بی‌احترامی استفاده می‌کنند.
مثال:
They often use dis to refer to someone in a disrespectful way.
معنی(example):
دوستان خود را تحقیر نکنید، این احساسات آنها را آزار می‌دهد.
مثال:
Don't dis your friends, it will hurt their feelings.
معنی فارسی کلمه dis
:
به معنای تحقیر کردن یا بی‌احترامی به کسی.
