معنی فارسی disbelieving
B1 /dɪsbɪˈliːvɪŋ(ɡ)/ناباورانه، نشاندهندهی عدم باور به چیزی.
Showing a lack of belief or acceptance.
- verb
- adjective
verb
معنی(verb):
To not believe; to exercise disbelief.
معنی(verb):
To actively deny (a statement, opinion or perception).
مثال:
He chose to disbelieve the bad news as inconceivable.
معنی(verb):
To cease to believe.
adjective
معنی(adjective):
Refusing to believe; skeptical or incredulous
example
معنی(example):
رویکرد ناباورانه او قانع کردنش را دشوار کرد.
مثال:
Her disbelieving attitude made it hard to convince her.
معنی(example):
او با وجود شواهد ارائه شده همچنان ناباور باقی ماند.
مثال:
He remained disbelieving despite the evidence presented.
معنی فارسی کلمه disbelieving
:
ناباورانه، نشاندهندهی عدم باور به چیزی.
