معنی فارسی disconcerted
B1 /ˌdɪskənˈsɜːtəd/مضطرب، شخصی که به دلیل یک وضعیت خاص گیج یا ناراحت است.
Perturbed or unsettled; feeling confused or anxious.
- verb
- adjective
verb
معنی(verb):
To upset the composure of.
معنی(verb):
To bring into confusion.
معنی(verb):
To frustrate, discomfit.
مثال:
The emperor disconcerted the plans of his enemy.
adjective
معنی(adjective):
Ruffled; upset and embarrassed.
معنی(adjective):
Self-consciously distressed.
معنی(adjective):
Frustrated and disarranged.
example
معنی(example):
او وقتی فهمید که دیر کرده است، به نظر مضطرب می‌رسید.
مثال:
He looked disconcerted when he realized he was late.
معنی(example):
جمعیت مضطرب در حالت سردرگمی زمزمه کردند.
مثال:
The disconcerted crowd murmured in confusion.
معنی فارسی کلمه disconcerted
:
مضطرب، شخصی که به دلیل یک وضعیت خاص گیج یا ناراحت است.
