معنی فارسی disconsolate
B2 /dɪsˈkɑnsəlɪt/دل‌شکسته، ناامید و بدون امید به تسلی یا آرامش
Unable to be comforted; feeling sad or hopeless.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
Disconsolateness.
adjective
معنی(adjective):
Cheerless, dreary.
مثال:
I opened my eyes to this disconsolate day.
معنی(adjective):
Seemingly beyond consolation; inconsolable.
مثال:
For weeks after the death of her cat she was disconsolate.
example
معنی(example):
او بعد از مرگ حیوان خانگی‌اش ناامید و دل‌شکسته بود.
مثال:
She was disconsolate after her pet passed away.
معنی(example):
کودک ناامید به‌تنهایی در زمین بازی نشسته بود.
مثال:
The disconsolate child sat alone on the playground.
معنی فارسی کلمه disconsolate
:
دل‌شکسته، ناامید و بدون امید به تسلی یا آرامش
