معنی فارسی discontent
B1 /ˌdɪskənˈtɛnt/نارضایتی، عدم رضایت از شرایط موجود یا چیزی
Dissatisfaction or unrest; a feeling of unhappiness with a situation.
- noun
- verb
- adjective
noun
معنی(noun):
Dissatisfaction.
معنی(noun):
A longing for better times or circumstances.
معنی(noun):
A discontented person; a malcontent.
verb
معنی(verb):
To deprive of contentment; to make uneasy; to dissatisfy.
adjective
معنی(adjective):
Not content; discontented; dissatisfied.
example
معنی(example):
در میان کارگران نسبت به حقوق‌هایشان نارضایتی وجود داشت.
مثال:
There was discontent among the workers about their salaries.
معنی(example):
نارضایتی در جامعه منجر به اعتراضات شد.
مثال:
The discontent in the community led to protests.
معنی فارسی کلمه discontent
:
نارضایتی، عدم رضایت از شرایط موجود یا چیزی
