معنی فارسی discouraging
B1 /dɪsˈkʌɹɪdʒɪŋ/دلسردکننده، صفتی که برای توصیف چیزی به کار می‌رود که اعتماد به نفس یا اشتیاق را کاهش می‌دهد.
Tending to cause someone to lose confidence or enthusiasm.
- verb
- noun
- adjective
verb
معنی(verb):
To extinguish the courage of; to dishearten; to depress the spirits of; to deprive of confidence; to deject.
مثال:
Don't be discouraged by the amount of work left to do: you'll finish it in good time.
معنی(verb):
To persuade somebody not to do (something).
noun
معنی(noun):
Discouragement
adjective
معنی(adjective):
That causes discouragement
example
معنی(example):
خبر دلسردکننده بر خلق و خوی او تأثیر گذاشت.
مثال:
The discouraging news affected her mood.
معنی(example):
بازخورد دلسردکننده ممکن است شنیدن آن دشوار باشد.
مثال:
Discouraging feedback can be hard to hear.
معنی فارسی کلمه discouraging
:
دلسردکننده، صفتی که برای توصیف چیزی به کار می‌رود که اعتماد به نفس یا اشتیاق را کاهش می‌دهد.
