معنی فارسی discourteous

B2 /dɪsˈkɜːtɪəs/

بی‌ادب، شخصی که به آداب و رسوم اجتماعی احترام نمی‌گذارد.

Showing a lack of courtesy; rude.

اپلیکیشن آموزش زبان با فیلم

adjective

معنی(adjective):

Impolite; lacking consideration for others

example

معنی(example):

متین بی‌ادبانه بود که او در حین صحبت من، صحبت مرا قطع کرد.

مثال:

It was discourteous of him to interrupt me while I was speaking.

معنی(example):

بی‌ادب بودن می‌تواند به سو تفاهم‌ها منجر شود.

مثال:

Being discourteous can lead to misunderstandings.

معنی فارسی کلمه discourteous

بی‌ادب، شخصی که به آداب و رسوم اجتماعی احترام نمی‌گذارد.