معنی فارسی disgracing

B1

بی‌آبرو کردن یا شرمنده کردن کسی به سبب عمل ناپسند.

Causing someone to lose their reputation or honor.

verb
معنی(verb):

To put someone out of favor; to bring shame or ignominy upon.

example
معنی(example):

او با رفتار بی‌ادبانه‌اش خود را بی‌آبرو می‌کرد.

مثال:

He was disgracing himself by behaving rudely.

معنی(example):

باخت تیم بیشتر از یک شکست بود؛ احساس بی‌آبرویی می‌کرد.

مثال:

The team's loss was more than just a defeat; it felt like disgracing.

معنی فارسی کلمه disgracing

: معنی disgracing به فارسی

بی‌آبرو کردن یا شرمنده کردن کسی به سبب عمل ناپسند.