معنی فارسی disguised
B2 /dɪsˈɡaɪzd/پنهان شده یا تغییر شکل داده شده به طوری که قابل شناسایی نباشد.
Made to look different to conceal one's identity or true nature.
- verb
- adjective
verb
معنی(verb):
To change the appearance of (a person or thing) so as to hide, or to assume an identity.
مثال:
Spies often disguise themselves.
معنی(verb):
To avoid giving away or revealing (something secret); to hide by a false appearance.
مثال:
He disguised his true intentions.
معنی(verb):
To affect or change by liquor; to intoxicate.
adjective
معنی(adjective):
Wearing a disguise; dressed in strange or unusual clothes, especially to conceal one's identity.
معنی(adjective):
Drunk.
example
معنی(example):
او خود را به عنوان گارسون برای مهمانی پنهان کرد.
مثال:
He disguised himself as a waiter for the party.
معنی(example):
حقیقت پشت کلمات پیچیده پنهان شده بود.
مثال:
The truth was disguised behind complex words.
معنی فارسی کلمه disguised
:
پنهان شده یا تغییر شکل داده شده به طوری که قابل شناسایی نباشد.
