معنی فارسی disincentive
B2 /ˌdɪsɪnˈsɛntɪv/مانع، عاملی که انگیزه را کم می‌کند یا مانع انجام یک عمل می‌شود.
A factor that discourages or is likely to discourage someone from doing something.
- noun
noun
معنی(noun):
That which discourages a particular behaviour; a deterrent.
example
معنی(example):
مالیات‌های بالا می‌توانند به عنوان یک مانع برای سخت‌تر کار کردن عمل کنند.
مثال:
High taxes can act as a disincentive to work harder.
معنی(example):
سیاست جدید شامل یک مانع برای ارسال‌های دیرهنگام بود.
مثال:
The new policy included a disincentive for late submissions.
معنی فارسی کلمه disincentive
:
مانع، عاملی که انگیزه را کم می‌کند یا مانع انجام یک عمل می‌شود.
