معنی فارسی dispels
B1برطرف کردن، به معنای زدودن و ناپدید کردن چیزی مانند تردید یا ابهام.
To drive away or eliminate something, particularly a belief or doubt.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
An act or instance of dispelling.
verb
معنی(verb):
To drive away or cause to vanish by scattering.
معنی(verb):
To remove (fears, doubts, objections etc.) by proving them unjustified.
example
معنی(example):
شواهد هر گونه شکی درباره بی‌گناهی او را برطرف می‌کند.
مثال:
The evidence dispels any doubts about his innocence.
معنی(example):
توضیح معلم، ابهام را در میان دانش‌آموزان برطرف می‌کند.
مثال:
The teacher's explanation dispels confusion among the students.
معنی فارسی کلمه dispels
:
برطرف کردن، به معنای زدودن و ناپدید کردن چیزی مانند تردید یا ابهام.
