معنی فارسی dispossess
B2 /dɪspəˈzəs/بیرون کردن یا محروم کردن شخصی از مالکیت یا حقوقش.
To take away someone's possessions or rights.
- verb
verb
معنی(verb):
To deprive someone of the possession of land, especially by evicting them.
معنی(verb):
To take possession of the ball/puck etc. (from someone).
example
معنی(example):
بانک مجبور شد مستاجران را که اجاره پرداخت نکرده بودند، از ملک بیرون کند.
مثال:
The bank had to dispossess the tenants who failed to pay rent.
معنی(example):
دولت خواهان بیرون کردن مالکان زمین برای پروژه جدید بود.
مثال:
The government sought to dispossess the landowners for the new development.
معنی فارسی کلمه dispossess
:
بیرون کردن یا محروم کردن شخصی از مالکیت یا حقوقش.
