معنی فارسی disqualification
B2 /dɪsˌkwɑːləfɪˈkeɪʃn/عدم صلاحیت به حالتی گفته می‌شود که فرد یا تیم به دلیل نقض قوانین نتواند در مسابقات یا فعالیت‌ها شرکت کند.
The state of being disqualified; the act of being removed from participation in an event.
- noun
The act of disqualifying, or the state of being disqualified
Henry won the match due to the disqualification of his opponent.
That which disqualifies; that which causes someone to be unfit for a certain purpose or role
Conviction of crime is a disqualification of a person for office.
: The act of being forbidden from further play in a basketball game due to the accumulation of too many personal fouls.
عدم صلاحیت او برای شرکت در مسابقه به دلیل نقض قوانین بود.
His disqualification from the competition was due to a rule violation.
این ورزشکار پس از تست مثبت برای یک ماده ممنوع، با عدم صلاحیت مواجه شد.
The athlete faced disqualification after testing positive for a banned substance.
معنی فارسی کلمه disqualification
:
عدم صلاحیت به حالتی گفته می‌شود که فرد یا تیم به دلیل نقض قوانین نتواند در مسابقات یا فعالیت‌ها شرکت کند.
