معنی فارسی disruptive
B1 /dɪsˈɹʌptɪv/مختل‌کننده، عملی یا ویژگی که به خاطر آن سودمندی و فعالیت مختل می‌شود.
Causing or tending to cause disruption.
- adjective
adjective
معنی(adjective):
Causing disruption or unrest.
مثال:
Children who exhibit disruptive behaviour may be expelled from school.
معنی(adjective):
Causing major change, as in a market.
example
معنی(example):
رفتار مختل کننده او مانع ادامه درس شد.
مثال:
His disruptive behavior prevented the lesson from continuing.
معنی(example):
فناوری‌های مختل کننده می‌توانند صنایع کامل را تغییر دهند.
مثال:
Disruptive technology can change entire industries.
معنی فارسی کلمه disruptive
:
مختل‌کننده، عملی یا ویژگی که به خاطر آن سودمندی و فعالیت مختل می‌شود.
