معنی فارسی diss
B1 /dɪs/توهین یا کلامی که به کسی بیاحترامی میکند.
A disrespectful remark or action directed towards someone.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
An insult or put-down; an expression of disrespect.
verb
معنی(verb):
To put (someone) down, or show disrespect by the use of insulting language or dismissive behaviour.
example
معنی(example):
او در حین بحث به او توهینی کرد.
مثال:
He gave her a diss during the discussion.
معنی(example):
نظر او توهینی بود که احساسات او را جریحهدار کرد.
مثال:
Her comment was a diss that hurt his feelings.
معنی فارسی کلمه diss
:
توهین یا کلامی که به کسی بیاحترامی میکند.
