معنی فارسی distancing
B1 /ˈdɪstənsɪŋ/عمل دور کردن یا فاصله گرفتن، غالباً در موقعیت‌های منفی.
The act of putting distance between oneself and others.
- verb
- noun
verb
معنی(verb):
To move away (from) someone or something.
مثال:
He distanced himself from the comments made by some of his colleagues.
معنی(verb):
To leave at a distance; to outpace, leave behind.
noun
معنی(noun):
The process of becoming or making distant.
example
معنی(example):
دور کردن خود می‌تواند در زمان‌های سخت کمک کند.
مثال:
Distancing yourself can help in tough times.
معنی(example):
او از افرادی که او را ناراحت می‌کنند فاصله می‌گیرد.
مثال:
He is distancing from people who bring him down.
معنی فارسی کلمه distancing
:
عمل دور کردن یا فاصله گرفتن، غالباً در موقعیت‌های منفی.
