معنی فارسی dominion

B2 /doʊˈmɪnjən/

حق حاکمیت یا کنترل بر یک سرزمین یا کشور.

Sovereignty or control over a territory; also refers to a semi-autonomous polity within the British Empire.

noun

معنی(noun):

Power or the use of power; sovereignty over something; stewardship, supremacy.

معنی(noun):

Predominance; ascendancy

معنی(noun):

(sometimes figurative) A kingdom, nation, or other sphere of influence; governed territory.

مثال:

the dominions of a king the dominion of the passions

معنی(noun):

An order of angel in Christian angelology, ranked above virtues and below thrones.

example

معنی(example):

کانادا یک سلطنت در درون کشورهای همسود است.

مثال:

Canada is a dominion within the Commonwealth.

معنی(example):

سلطان بر سلطنت خود به طور عادلانه حکومت می‌کرد.

مثال:

The king ruled over his dominion with fairness.

معنی فارسی کلمه dominion

حق حاکمیت یا کنترل بر یک سرزمین یا کشور.