معنی فارسی druid

B2 /ˈdɹuː.ɪd/

دروید، به عنوان یک شخص در ادیان باستانی، به ویژه در فرهنگ‌های سلتی شناخته می‌شود و معمولاً مسئولیت‌های معنوی و مذهبی خاصی دارد.

A member of a high-ranking professional class in ancient Celtic cultures, often serving as priests, teachers, and judges.

noun

معنی(noun):

One of an order of priests among certain groups of Celts before the adoption of Abrahamic religions.

example

معنی(example):

یک دروید معمولاً به عنوان رهبر معنوی در فرهنگ‌های باستانی خدمت می‌کند.

مثال:

A druid often serves as a spiritual leader in ancient cultures.

معنی(example):

دروید یک مراسم را زیر نور کامل ماه انجام داد.

مثال:

The druid performed a ritual under the full moon.

معنی فارسی کلمه druid