معنی فارسی duke
B2 /d(j)uːk/دوک، عنوان اشرافی و بالاترین رتبه در بین فیودال‌ها که معمولاً نهادهای حکومتی و نظامی را در اختیار دارد.
A nobleman of high rank in the hierarchical system of nobility, typically holding authority over a specific area.
- noun
- verb
The male ruler of a duchy (female equivalent: duchess).
The sovereign of a small state.
A high title of nobility; the male holder of a dukedom.
A grand duke.
Any of various nymphalid butterflies of the Asian genera Bassarona and Dophla.
(usually in the plural) A fist.
Put up your dukes!
To hit or beat with the fists.
To give cash to; to give a tip to.
I duked him twenty dollars.
دوک یک ضیافت مجلل برای مهمانانش در کاخ برگزار کرد.
The duke hosted a lavish banquet for his guests at the palace.
تاریخی، دوک یک اشراف‌زاده با رتبه بالا در سلسله مراتب است.
Historically, a duke is a nobleman of high rank in the hierarchy.
معنی فارسی کلمه duke
:
دوک، عنوان اشرافی و بالاترین رتبه در بین فیودال‌ها که معمولاً نهادهای حکومتی و نظامی را در اختیار دارد.
