معنی فارسی dyslectic
B1 /dɪsˈlɛktɪk/دیسلتیک به فردی اطلاق می‌شود که در خواندن و نوشتن دچار مشکلاتی است، علی‌رغم داشتن سطح هوش عادی.
Dyslectic refers to a person who experiences difficulty in reading and writing despite having normal intelligence.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
Dyslexic
adjective
معنی(adjective):
Dyslexic
example
معنی(example):
یک فرد دارای اختلال خواندن ممکن است در خواندن با روانی مشکل داشته باشد.
مثال:
A dyslectic person may have trouble reading fluently.
معنی(example):
وضعیت اختلال خواندن او مانع نشد که نویسنده شود.
مثال:
Her dyslectic condition did not stop her from becoming an author.
معنی فارسی کلمه dyslectic
:
دیسلتیک به فردی اطلاق می‌شود که در خواندن و نوشتن دچار مشکلاتی است، علی‌رغم داشتن سطح هوش عادی.
