معنی فارسی dyslexic
B1 /dɪsˈlɛksɪk/افراد مبتلا به اختلال خواندن، کسانی هستند که در خواندن و نوشتن مشکلات خاصی دارند.
Related to or affected by dyslexia; having difficulty with reading despite normal intelligence.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
A person who has dyslexia.
adjective
معنی(adjective):
Of or pertaining to dyslexia.
معنی(adjective):
Having dyslexia.
example
معنی(example):
افراد مبتلا به اختلال خواندن معمولاً در رمزگشایی کلمات نوشته شده دچار مشکل هستند.
مثال:
Dyslexic individuals often find it hard to decode written words.
معنی(example):
مبتلا بودن به اختلال خواندن به این معنا نیست که فرد باهوش نیست.
مثال:
Being dyslexic doesn't mean a person is not intelligent.
معنی فارسی کلمه dyslexic
:
افراد مبتلا به اختلال خواندن، کسانی هستند که در خواندن و نوشتن مشکلات خاصی دارند.
