معنی فارسی ear-piercing
B2گیرای گوش، اشاره به صدای بسیار بلند یا آزاردهنده که باعث ناراحتی می‌شود.
A sharp, intense sound that is often unpleasant or distressing.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
A piercing in the ear.
adjective
معنی(adjective):
Extremely loud (of sound)
example
معنی(example):
صدای زنگ هشدار به قدری تیز بود که همه را به پرش واداشت.
مثال:
The sound of the alarm was ear-piercing and made everyone jump.
معنی(example):
او پس از کنسرت به دلیل صدای بلند موسیقی درد گوش‌گیر داشت.
مثال:
She had an ear-piercing pain after the concert due to the loud music.
معنی فارسی کلمه ear-piercing
:
گیرای گوش، اشاره به صدای بسیار بلند یا آزاردهنده که باعث ناراحتی می‌شود.
