معنی فارسی eardrum
B2 /ˈiɚˌdɹʌm/پرده گوش، غشای نازک در گوش که موجهای صوتی را دریافت کرده و برای شنوایی بسیار حیاتی است.
A thin membrane in the ear that vibrates in response to sound waves, crucial for hearing.
- noun
noun
معنی(noun):
A thin membrane that separates the outer ear from the middle ear and transmits sound from the air to the malleus.
example
معنی(example):
پرده گوش زمانی که امواج صوتی به آن برخورد میکنند، به ارتعاش در میآید.
مثال:
The eardrum vibrates when sound waves hit it.
معنی(example):
اگر پرده گوش آسیب ببیند، ممکن است کاهش شنوایی رخ دهد.
مثال:
Hearing loss can occur if the eardrum is damaged.
معنی فارسی کلمه eardrum
:
پرده گوش، غشای نازک در گوش که موجهای صوتی را دریافت کرده و برای شنوایی بسیار حیاتی است.